Voor mij is dat een van de grootste voordelen van mijn bestaan als freelance copywriter. Dankzij de blogs, interviews en vertalingen die ik de voorbije 2,5 jaar schreef, kwam ik veel meer te weten over de fair fashion-wereld (voor Enabel). Ik reisde naar de meest adembenemende natuur op aarde (voor Starling). Ik ontdekte apps om me het leven makkelijker te maken (voor Matexi) terwijl ik de Sustainable Development Goals doorspitte (voor Oxfam). Ik maakte kennis met meer dan 20 kleine duurzame bedrijven (vertaling voor Belgian Fair Trade Federation) en kreeg inzicht in people management (voor Officient) en headhunting (voor Amon). En en passant leerde ik handige trucs om m'n huis opgeruimd te houden (voor Matexi). Zalig vind ik het. Elke dag een ander onderwerp op mijn bord, elke dag een nieuwe wereld die voor me opengaat. En ik die deze van binnenuit mag leren kennen en met goedgemikte teksten met anderen mag delen. Print Coördinatie, research en copywriting Vormgeving en illustraties: Bart Behiels Verschenen in EOS-magazine Starling Reizen publiceert dit jaar maandelijks in EOS-magazine. We bedachten voor de reeks advertenties een concept dat de lezer elke keer nieuwsgierig maakt naar één van de gebieden die Starling bezoekt. Dat doen we met een sprekende foto en informatieve copy, in snackable bites. Research, interview, copywriting en SEO-optimalisatie Verschenen op www.starlingreizen.be/nl/blog/ochtendkoor  Geniet even mee met dit filmpje van Bart. Zet je morgen wekker voor International Dawn Chorus Day Op een vroege lentedag in 1987 had Chris Baines, een radiomaker en milieu-activist uit Birmingham, een geniaal idee: voor zijn veertigste verjaardag nodigde hij zijn vrienden uit voor een feestje dat om 4 uur ’s ochtends begon. Goed gek, zou je denken. Maar Chris deed dit niet zomaar. Hij wilde zijn vrienden laten kennismaken met het indrukwekkende koor van vogels dat op lente-ochtenden losbarst rond zonsopgang. Een nieuwe traditie was geboren. En wel eentje waaraan we bij Starling maar al te graag meedoen! Sindsdien gaat de eerste zondag van mei door het leven als International Dawn Chorus Day. Lees: de dag waarop vogelliefhebbers wereldwijd het wonderlijke fenomeen van het ochtendkoor vieren. Dat vraagt om een babbel met onze eigen doorgewinterde dauwtripper: landschapsfotograaf en Starling-gids Bart Heirweg. Bijna dagelijks trekt Bart bij het eerste licht – of zelfs nog vroeger – de natuur in. “Je staat alleen, midden in de natuur. Er hangt een sluier mist en langzaam komt de zon op. De vogels zorgen voor een idyllische soundtrack bij de beelden die ik maak. Vroeg opstaan kan lastig zijn, maar als alles perfect samenkomt krijg ik energie voor weken ver,” mijmert Bart. “De vroege ochtend is een van de zeldzame momenten waarop je in het hectische Vlaanderen nog echt alleen kan zijn. Al ben je dat nooit echt: de vroegste vogels begeleiden je van zodra het lichtjes schemert. Rond vier uur hoor je de merels al. Naarmate de zon verder boven de horizon komt, barst het koor echt los.”
 Foto's: www.bartheirweg.com trekvogels zijn terug en alle vogels zoeken al fluitend een partner. Begin juni beginnen er soorten te broeden. Dan vinden ze het niet meer zo nodig om uit volle borst te zingen. Zo dooft het koor geleidelijk weer uit.” Het beste plekje bestaat niet “In de duinen is het ochtendkoor magistraal, in België is dat de enige plek waar je in deze tijd van het jaar bijna gegarandeerd nachtegalen zal horen zingen. In de buurt van water - bij een rivier, een moeras of een rietveld - vind je veel vogels en zit je bovendien goed om sfeervolle, mistige foto’s te maken. Maar eigenlijk vind je overal wel goede spots. Je hoeft niet naar de kust of de Vlaamse Ardennen te rijden. Zoek gewoon een stukje natuur op in jouw buurt. Sta stil, geniet van de zon die opkomt tussen de bomen ... en luister!” Moet dat écht zo vroeg? "Eigenlijk wel. Alleen dan haal je er alles uit. In mei en juni sta ik om 4 uur op. Dan ben ik een klein uur voor de zon opkomt op de plek waar ik wil fotograferen. In de duistere sfeer van ‘het blauwe uurtje’ vóór zonsopkomst kan je trouwens ook prachtige beelden maken. Ik snap dat om 4 uur opstaan voor velen een serieuze barrière is. Voor mij is het dan ook geweldig als mensen zich daar over zetten en ik hen de magie van een vroege lente-ochtend kan laten beleven. Het vogelkoor dat aanzwelt. Meer vochtigheid in de lucht waardoor je intensere kleuren krijgt. Het zachte licht dat samen met de nevelsluiers alles subtieler maakt. De meeste mensen weten niet dat het landschap er zo kan uitzien. Dit zijn schitterende omstandigheden om te fotograferen. En dus is de beste tip die ik kan geven: mekker niet over een half uurtje langer slapen, schop jezelf uit bed en ga er gewoon voor! Gegarandeerd beleef je iets dat lang blijft nazinderen.” Tips voor dauwtrips
Mag het wat meer zijn? Bart neemt je even graag op sleeptouw naar de Noordpool …
Copywriting en SEO-optimalisatie Verschenen op www.starlingreizen.be/nl/blog/bosbaden-extra-dimensie Lees de mooiste boservaringen van STARLING op deze International Day of Forests
Je kan de laatste tijd geen krant openslaan of je leest er wel iets over bosbaden, een nieuwe wellnesstrend uit Japan. Af en toe een uur of twee niksen in het bos zou ons kunnen verlossen van allerlei kwaaltjes van de 21ste eeuw. Bij Starling verbaast dat ons niks. Natuurfans als we zijn, weten we al lang hoe zalig weldadig bossen kunnen zijn. We vroegen onze reisbegeleiders naar hun meest ontstressende bosmomenten. werken. De bedoeling van bosbaden? Met al je zintuigen ‘het bos in je opnemen’: kijk als een kind in het rond, voel aan de texturen om je heen en snuif de geur van de bomen en planten op, want ze stoten etherische oliën uit die goed voor je zijn. Het kan stress verminderen, je bloeddruk verlagen, je concentratie verbeteren, je immuunsysteem versterken … you name it. En toch voegen onze gidsen graag een extra dimensie toe aan het bosbaden: de dieren die er wonen! “Te voet olifanten benaderen in het bos van Mana Pools,” is voor Carole de ultieme boservaring. “De bruine beer die valk voor de kijkhut in Estland de voedersilo wegtrok,” klinkt het bij Robin. En Brecht blikt met heimwee terug op het moment dat hij “ontwaakte boven het eindeloze Amazonewoud in Suriname, met de telescoop gericht op luiaards en brulapen”. Jan is onder de indruk van wat hij meemaakte in het oerwoud van Bialoweza in Noordoost-Polen. “Tijdens een tocht met de kar stootten we plots op een kudde wisenten. De stier vatte post tussen de kar en de kudde. De wisentkoeien trokken zich met hun kleine kalfjes stilletjes terug, dieper in het oerbos. Pas toen ze allemaal weg waren ging de stier uit de weg en konden we onze tocht door het bos verderzetten.” Roy werd in Mongolië ’s morgens vroeg wakker met koorts en twijfelde om een excursie over te slaan. Gelukkig raapte hij toch zijn moed bij elkaar, want hij beleefde ‘de zaligste ochtend uit mijn vogelkijk- en reiscarrière’. Op enkele uren tijd kreeg hij de laplanduil, oeraluit, sperweruil en de rotsauerhoen te zien. “Ik hoorde een ree blaffen. En kort daarna een schreeuw. Een kill.” Pieter-Jan maakt het spannend: “Het begon als een rustige winterochtend. Met een wandeling langs een bosrand in Biesczcady, Oost-Polen. Maar toen ik de ree hoorde, besefte ik meteen dat er een lynx in het spel was. Ik keerde op mijn stappen terug en vond een lynxenspoor dat achter mij door passeerde. De lynx had me dus gezien, maar was ongestoord doorgelopen om de ree te pakken. Ik volgde zijn sporen en vond de dode, maar nog warme ree. Daarna volgde ik urenlang de sporen van de lynx in de sneeuw. Zonder eten, zonder drinken ging ik door, tot een stuk in de nacht. De adrenaline, de drive en de kicks van die dag zijn onbeschrijfelijk.” Heb jij ook zo’n spectaculair avontuur meegemaakt? Of zijn jouw mooiste bosmomenten net stil en rustig? Deel ze met je mede-Starlingers op communicatie@starlingreizen.be of op onze Facebookpagina.  Foto's: Rudi Debruyne Vandaag is het World Wildlife Day! Krijg je van het idee alleen al goesting om met je camera in de aanslag op safari te trekken? Dan wakkeren we die graag nog wat aan met deze gouden tips van onze beslagen STARLING-gids Rudi Debruyne. “Probeer altijd te zoeken naar dat ietsje meer: een zonnestraal die door de wolken breekt, een blesbok die het plots op een lopen zet, zacht tegenlicht dat je foto bijna zwart-wit maakt … Geduld is het codewoord.” TIP 1: Loop of rij niet constant achter de dieren aan Want vaak loop je dan achter de feiten aan. Wees rustig en geduldig, zodat je de dieren niet opjaagt. Kies een strategisch plekje uit en wacht daar op je beurt. Rudi: “Stel je bijvoorbeeld op bij een waterpoel waar de dieren op hun gemak komen drinken.” TIP 2: Volg één dier met je lens Meestal zijn wilde dieren in groep. Observeer ze tot je een dier ziet dat zich anders gedraagt dan de rest. Hou dit in beeld en heb geduld. Probeer in je foto dat ene dier te isoleren. Rudi: “Vaak maken mensen met hun telelens foto’s waarop één dier centraal in beeld is en de rest van het beeld gevuld is met voor- en achterlijven van andere dieren. Mooi is dat meestal niet. Je kan beter wachten tot één gazelle iets anders doet dan de andere - bijvoorbeeld de andere kant uit kijkt - en dan op dat dier focussen. Op de foto trekt nét dat dier de aandacht en is je foto sprekender. Voor foto’s van de hele kudde haal je trouwens beter je breedhoek- of standaardlens boven.” TIP 3a: Hou de achtergrond op de achtergrond Hoed je voor een te drukke achtergrond, want dan komt je onderwerp niet goed naar voor. Rudi: “Probeer ervoor te zorgen dat het dier als het ware loskomt van de achtergrond.” TIP 3b: De achtergrond is meer dan achtergrond Nee hoor, deze tip spreekt de vorige niet tegen. Wissel af! Verleg af en toe je focus en laat in je foto’s ook zien in welke indrukwekkende landschappen de dieren leven. Je beeld hoeft niet altijd helemaal gevuld te zijn met dieren. Rudi: “Een landschapsfoto zegt ook meer als er één van de bewoners van dat landschap in beeld is.” TIP 4: Spreek ze aan om ze sprekend te portretteren Als je de kans krijgt om echt dichtbij te komen, focus je dan op het maken van portretten. Maar hoe zorg je ervoor dat een dier naar je kijkt? Rudi: “Even in z’n richting fluiten! Of brullen als een leeuw, werkt verbazend goed. En niet alleen bij leeuwen zelf, ook bij hun prooidieren. (lacht) Grote katten liggen vaak te slapen, ook als er tien auto's rond hen staan. Gelukkig zijn slapende leeuwen ronduit een vervelend tafereel en vertrekken de meeste chauffeurs na enkele minuten. Wacht je beurt af en manuvreer je auto zodanig dat iedereen goed kan fotograferen. Zorg dat je camera helemaal klaar staat, wacht een stil moment af en brul. Gegarandeerd kijken ze enkele seconden op. Recht in je lens. Eén prachtig portret later hebben ze door dat jij de ‘brullende leeuw’ was en dutten ze verder.” TIP 5: Zoek naar interactie Vogels die kwetterend een praatje lijken te slaan, spelende apen, je eigen vrouw die een leeuwenwelpje kust. Rudi: “Vaak heb je fantastische mogelijkheden op de plaatsen waar mens en dier elkaar tegenkomen. De tuin van je hotel of een plaatselijk dierenopvangcentrum bijvoorbeeld. Neem dus ook daar je tijd om te observeren, met je camera klikklaar.” TIP 6: Vertel niet alles in je beeld Interessante foto’s zijn doorgaans mooiere foto’s. Laat dus iets aan de verbeelding over. Rudi geeft een voorbeeld: “Je hoeft niet altijd een hele groep dieren te fotograferen om te vertellen dat ze met veel waren. Dat kan je ook suggereren. Neem nu deze zebra’s. Je ziet maar twee dieren, je ziet alleen hun hoofd en er is er zelfs maar één scherp. Maar toch voel je dat ik hier voor een hele groep zebra’s stond.” TIP 7: Schoonheid zit soms in een klein hoekje Gooi niet te snel foto’s weg. Soms kwam een dier niet helemaal tevoorschijn en lijken er op je foto’s alleen maar struiken te staan. Maar als – een stukje van – het dier scherp genoeg op de foto staat, kan je met een uitsnede vaak een mysterieus pareltje krijgen. Rudi: “In Zuid-Afrika ontdekte ik vlak naast de weg een luipaard. Het machtige dier lag op amper 8 meter van onze wagen, maar bleef in de dekking. Ik stelde scherp op zijn oog en klikte er op los.” Over World Wildlife Day Sinds 2014 is 3 maart de jaarlijkse World Wildlife Day. De Verenigde naties riepen die dag in het leven om het wereldwijde bewustzijn voor wilde dieren en planten aan te wakkeren. Dit jaar richten ze de spotlights op de katachtigen, met het thema ‘Big cats: predators under threat’. Niks te vroeg, want deze charismatische roofdieren worden op alle mogelijke manieren bedreigd. Al te vaak liggen mensen aan de oorsprong daarvan. Wist je dat in de voorbije 100 jaar maar liefst 95% van de tijgers verdween en dat er nu 40% minder leeuwen zijn dan 20 jaar geleden? Alarmerende cijfers, waar de VN met World Wildlife Day aandacht voor vragen. Ze roepen ook op om initiatieven te steunen die katachtigen in het wild beschermen. En nu jij!
Leer de kneepjes van het dieren fotograferen van gids Rudi Debruyne zelf tijdens een fotografiereis naar Spanje: 27 april - 3 mei 2018 of 4 tot 10 juni 2018. Helemaal klaar voor het wildste werk? Snuister eens door ons aanbod ‘wildlife’-reizen:
Blogpost - copywriting
Verschenen op www.starlingreizen.be
Klimaatverandering maakt leven en overleven voor ijsberen steeds moeilijker. Dat is – helaas – geen nieuws. Naarmate het zee-ijs vermindert, wordt jagen moeilijker en vinden ze niet altijd de nodige hoeveelheid voedsel. Om die reden werd de International Polar Bear Day in het leven geroepen. Elk jaar op 27 februari schenken we aandacht aan klimaatverandering en wat we er aan kunnen doen.
Dat het voor ijsberen in Alaska soms letterlijk knokken is om te overleven, leert ons het spectaculaire verhaal dat Yves Adams voor ons meebracht van de STARLING-fotografietrip naar Alaska in oktober 2017. Niet toevallig dobberen wij daar rond als er een speciaal fenomeen plaatsvindt ... The circle of life in vijftig tinten wit De ijsberen zakken in Alaska net voor de winter af naar één bepaald punt: daar waar ze karkassen van door Inuit gedode Groenlandse walvissen vinden. Dit is ‘the circle of life’ op de spits gedreven: de Groenlandse walvis is een bedreigde diersoort, die nog in beperkte mate door de Inuit bejaagd mag worden. Net dankzij dat feit vindt de ijsbeer, die al even bedreigd is, het nodige voedsel om de winter te overleven … Met deze ongeziene fotoreeks van professionele natuurfotograaf Yves Adams brengen we ode aan de ijsbeer op deze Polar Bear Day. 
Bedreigde mensen, vissen en beren
De Inuit in Alaska hebben de toestemming om elk najaar een beperkt aantal walvissen te doden. Die kregen ze omdat alleen zo hun traditionele manier van leven bewaard blijft. Voor deze mensen is walvisvlees praktisch de enige voedselbron. Om de winter door te komen, gebruiken ze dan ook bijna het volledige dier. De Inuit vangen de walvissen op zee en slepen ze aan land om ze te verwerken. De resten blijven achter op het strand, dat zo een aantrekkingspool voor ijsberen wordt. Want naarmate het zee-ijs wegsmelt, krijgen ze moeilijker andere prooien, vooral zeehonden, te pakken. Van nature zijn ijsberen solitaire dieren. Ze tolereren elkaar meestal niet. Maar als er walvis te eten valt, is er meer dan genoeg voor iedereen. En zo komt het dat je elk najaar grotere groepen ijsberen kan zien. Een unieke belevenis voor elke natuurfotograaf: vanop het water kan je de dieren van heel dichtbij bekijken zonder zelf gevaar te lopen. > Reis in oktober 2019 zelf met STARLING naar Alaska, onder begeleiding van Yves Adams. > Meer over de internationale Polar Bear Day Blogpost - Research, copywriting, SEO-optimalisatie Verschenen op www.starlingreizen.be Wetlands: onmisbare oernatuur
“Met een klein bootje een wetland ontdekken is een magische ervaring”, mijmert Starling-gids Wouter Faveyts. Geen natuurliefhebber die hem zal tegenspreken. Deze ietwat mystieke gebieden tussen land en water zijn onmisbaar voor talloze dieren. In de eerste plaats voor watervogels. Die overwinteren in wetlands of rusten er uit tijdens de trek naar het zuiden. Wetlands zijn ook natuurlijke buffers die ons beschermen tegen de grillen van het klimaat. Toch verdwijnen ze gestaag, ze worden drooggelegd of gedegradeerd tot stortplaats voor afval. Sinds 1900 ging meer dan 64% van de wetlands in de wereld verloren. Om dit te stoppen werd al op 2 februari 1971 de Conventie van Ramsar getekend, in Iran. De ‘Overeenkomst inzake watergebieden van internationale betekenis, in het bijzonder als verblijfplaats voor watervogels’ verplicht overheden om wetlands duurzaam te beheren. En dat vieren we vandaag, op World Wetlands Day. Wetlands zijn waardevolle ecosystemen Wetlands zijn drassige gebieden waar zeldzame planten en dieren leven. Denk aan moerassen, meren, rivierdelta’s en kustzones. Maar ook aan rietland, mangroves, natte graslanden … De term ‘wetland’ verzamelt uiteenlopende soorten natuurgebied met één gemeenschappelijk kenmerk: ze bewijzen mens, dier en milieu onmisbare diensten.
Wetlands zijn dus niet alleen prachtig om te bezoeken en indrukwekkende diersoorten te ontmoeten, onze planeet heeft deze waardevolle ecosystemen gewoon broodnodig. Wetlandland Nee, de titel hierboven is geen tikfout. We hebben het over Nederland, het land van de wetlands. Op wereldschaal zijn deze water-noch-land-gebieden best wel zeldzaam, maar onze noorderburen tellen er uitzonderlijk veel. Met de Waddenzee en de delta van de Oosterschelde op kop. Starling neemt je in beide streken op sleeptouw. In het noorden van Nederland, grenzend aan de Waddenzee, ligt een bijzonder natuurgebied: Nationaal Park Lauwersmeer. Dat meer was vroeger een zee, zoet en zout water stroomden er in elkaar over. Nadat er in 1969 een dam kwam, ontstond er op de vroegere zeebodem een prachtig nieuw landschap. Vandaag is het wetland een vogelparadijs: een ongeëvenaarde magneet voor steltloperswaar je op het juiste moment van de dag groepen van duizenden vogels van dichtbij kan bestuderen. Ook dichter bij huis kan je je wetlandhartje ophalen: Zeeland, de meest westelijke provincie van Nederland, bestaat uit een gigantische rivierdelta. Een indrukwekkend aantal vogelsoorten is er thuis én de Oosterscheldedelta is een belangrijke rustplaats voor trekvogels op hun weg naar het zuiden. Elk seizoen heeft er zijn troeven, maar de winter spant de kroon. Dan komen ganzen, eenden en steltlopersmassaal overwinteren in deze wetlands. Maar ook zeldzame vogels als de brilzee-eend, de zwartkopgors en de zanggors kwamen wij er de voorbije winters tegen. Oost-Europa, oer-Europa Starling-gids Johannes Jansen beleefde in Roemenië een kippenvelmoment toen hij met een klein bootje de Donaudelta in peddelde en een klein waterhoen hem plots, ongestoord, over de waterplanten wandelend tegemoet kwam. De wetlands van Oost-Europa, qua natuur het meest diverse en vaak ongerepte deel van Europa, zitten vol met zulke verrassingen. Zelfs doorgewinterde natuurreizigers staan er geregeld met hun mond vol tanden. Estland bezit nog erg veel intacte natuur. Het land is voor de helft bedekt met bos en is een van de minst bevolkte van Europa. In alle rust verken je er de veengebieden, uitgestrekte moerassen en prachtige kusten. Overbekend is natuurlijk de Donaudelta, die in Roemenië uitmondt in de Zwarte Zee. Dit uitgestrekte wetland is een eindeloos netwerk van moerassen, broekbosjes, kanalen en rietkragen waar reigers, ibissen, karekieten, aalscholvers, pelikanen en kiekendieven elkaar verdringen voor je lens. Maar ook in Wit-Rusland beleef je wetlands op hun best: in een klein bootje dobber je er op en rond de prachtig meanderende Berezina. Bevers en bastaardarenden bevolken de nevengeulen, ontoegankelijke moerassen en oeverwallen met eeuwenoude eiken. Een vliegende panda uit Kamtsjatka Starlings meest spectaculaire wetlandverhaal is er eentje van oprichter David 'Billy' Herman zelf. Als gepassioneerd bioloog zag hij aan de Russische oostkust een jongensdroom in vervulling gaan. Op het mysterieuze schiereiland Kamtsjatka ontdekte hij in 2016 een tot dan onbekend broedgebied van de zeldzame lepelbekstrandloper. Biologen noemen deze fraaie watervogel met lepelvormige bek ‘de panda onder de vogels’, omdat hij net als de Chinese reuzenpanda een symboolsoort is en ernstig met uitsterven bedreigd. Naar schatting leven er wereldwijd nog maar 120 tot 200 broedparen van de vogel in het wild. De ontdekking van dit broedgebied vergroot de kans dat het unieke dier zal blijven voortbestaan. Billy kwam met deze ontdekking onder andere op de Oost-Vlaamse televisie. Bekijk hier het filmpje. Weinigen gingen je voor, maar wie weet spot jij op je volgende Starling-reis ook een lepelbekstrandloper in prachtig, fel ros zomerkleed. In hetzelfde vulkanische decor, met verlaten fjorden en riviermondingen vol leven sta je als reiziger bovendien oog in oog met bruine beren, zeehonden, grijze walvissen, beluga’s en erg bijzondere vogelsoorten. Niet voor niets zijn deze wetlands door Unesco als erfgoed beschermd. Tot slot: weekendtip! Wist je dat enkele bekende Belgische wetlands onder de Conventie van Ramsar vallen? Doe World Wetlands Day alle eer aan en trek er dit weekend met je verrekijker op uit in de IJzerbroeken, de Kalmthoutse heide, het Zwin, de Hoge Venen of de schorren van de Bovenschelde! Verken de mooiste wetlands van Europa samen met Starling:
|
